مانند پروانه هایی زیبا بودند که در میان گلها پرواز می کردند ،

به هر طرف می رفتند تا بتوانند بهترین شهد گل را بیابند

با لبخندبه طرف آنهارفتم ،دستی به سر بعضی از آنها کشیدم و گفتم :

-         چه کار می کنید؟ دخترها !

با چشمانی که از شادی برق می زد نگاهم کردند و گفتند :

-    تحقیق می کنیم ، خانم معلم گفته این کار را انجام بدهیم.

بعد با علاقه دفترهایشان را به طرف من دراز کردند تا کار تحقیقی آنها را ببینم .

صحنه ی زیبا یی بود ، کلاس اولی ها با وجود قد کوتاهشان ،

روی نوک پنجه هایشان بلند شده بودند ودر میان نوشته های پانل ،

روزنامه دیواری ها وتراکت ها می گشتند و چون دستشان به نوشته ها نمی رسید

 با ته مدادهایشان نوشته ها را بررسی می کردند .

به یکی ازآنها گفتم : توی نوشته ها دنبال چه چیزی هستی ؟

در حالیکه از شادی آنچه که پیدا کرده بود قند توی دلش آب می رفت با شیرین زبانی کودکانه اش کفت :

-         تحقیق می کنم و کلمه هایی که توی آنها ترکیب با و  دا است را پیدا کرده ام

.نگاه کنید خانم ؛چه همه شده است .

در همان وقت یکی از دوستانش صدایش کرد که :

-    مریم بدو بیا این روزنامه خیلی با دارد .و من با شوق به این شور و حرارت کودکانه

 نگاه می کردم آنها حاضر نبودند با وجودی که زنگ کلاسشان خورده بود به کلاس بروند .

وارد دفترشدم و از معلم های کلای اول پرسیدم کدام یکی کار تحقیقی به بچه ها داده است ؟

آزیتا با نگرانی گفت :

-         من ،مشکلی پیش آمده ؟

گفتم : نه ،فقط می خواستم بگویم دستت درد نکند

تو با این کار یک دنیا شور و شادی به بچه ها هدیه دادی فکر نکنم دانش آموزی باشد که

دیگر ترکیب  با و دا را نشناسد .خندید و گفت :

-         از مزایای طرح جدید شیو های نوینیادگیری است.

با خود اندیشیدم که :

کچا هستند آنهایی که می گویند این شیوه ها برای بچه های پایه ی اول جوابگو نیست؟